علت کاهش تمایلات جنسی میانسالی
بسیاری از مردم دوست دارند که در سنین میانسالی با دیگران بیشتر در ارتباط باشند و برخی تمایل به زندگی فعال همراه با رضایت جنسی دارند که در سنین میانسالی به معنای تطابق فعالیت های جنسی برای سازگاری با تغییرات جسمی، بهداشتی و دیگر تغییرات است. راه های مختلفی برای برقراری رابطه جنسی و صمیمیت با شریک زندگی وجود دارد. تمایلات جنسی شما شامل انواع مختلفی از لمس یا تحریکات است. برخی از میانسالی ممکن است رابطه جنسی نداشته باشند که کاملا طبیعی است.
تغییرات نرمال در تمایلات جنسی میانسالی کدامند؟
پیری طبیعی باعث تغییرات فیزیکی مردان و زنان می شود. این تغییرات گاهی اوقات بر توانایی رابطه جنسی و لذت بردن از آن تاثیر می گذارند.
مهبل (واژن) یک خانم ممکن است تغییر کند. در سنین میانسالی، مهبل کوتاه و تنگ می شود. دیواره های واژن ضعیف تر و سخت تر می شوند. واژن خشک بوده و به زمان بیشتری برای لیز شدن نیاز دارد. این تغییرات باعث می شوند که برخی از فعالیت های جنسی، مانند دخول دردناک بوده و لذت کمتری داشته باشند.
اگر خشکی واژن مشکل باشد، از ژل روان کننده یا کاندوم روان کننده استفاده کنید. اگر یک خانم برای درمان گرگرفتگی یا سایر علائم یائسگی از درمان های هورمونی استفاده می کند، ممکن است تمایل بیشتری به رابطه داشته باشد.
در مردان مسن، ناتوانی جنسی (اختلال نعوظ) شایع تر است. اختلال نعوظ ناتوانی در نعوظ است. اختلال نعوظ باعث می شود که نعوظ به تاخیر بیفتد. نعوظ ممکن است به اندازه قبل ثابت نباشد. عدم نعوظ پس از ارگاسم ممکن است بیشتر بوده یا ممکن است قبل از نعوذ دیگر مدتی طول بکشد اگر اختلال نعوظ هر چند وقت یکبار باشد مشکلی ندارد اما اگر مکرر اتفاق بیفتد باید با پزشک صحبت کنید.
با شریک زندگی خود در مورد این تغییرات صحبت کرده و احساسات خود را بیان کنید. دکتر راه هایی برای رابطه جنسی راحت تر به شما معرفی خواهد کرد.
علت کاهش تمایلات جنسی میانسالی چیست؟
برخی از بیماری ها، معلولیت ها، داروها و جراحی ها توانایی شما در برقراری رابطه و لذت بردن از رابطه جنسی را تحت تأثیر قرار می دهند.
آرتروز
درد مفاصل به دلیل آرتروز رابطه جنسی را سخت می کند. ورزش، داروها و احتمالا جراحی جایگزین مفصلی ممکن است به کاهش این درد کمک کنند. استراحت، حمام گرم و تغییر پوزیشن یا زمان فعالیت جنسی می تواند مفید باشد.
درد مزمن
درد صمیمیت بین افراد مسن را از بین می برد. درد مزمن لزوما مشخصه میانسالی نیست و می توان آن را درمان کرد. اما بعضی از داروهای مسکن فعالیت های جنسی را مختل می کنند. اگر داروهای شما عوارض جانبی دارند با پرشک خود مشورت کنید.
زوال عقل
برخی از افراد با زوال عقلی علاقه بیشتری به رابطه جنسی و نزدیکی فیزیکی دارند اما ممکن است نتوانند رفتار جنسی مناسب را تشخیص دهند. افراد مبتلا به زوال عقلی شدید ممکن است همسر خود را نشناخته، اما هنوز هم تمایل به رابطه جنسی داشته و به دیگران آسیب بزنند. حل این مشکل سخت است.
با پزشک، پرستار یا مددکار اجتماعی که دوره های آموزشی مراقبت از بیماران زوال عقلی را گذرانده اند صحبت کنید.
دیابت
یکی از بیماری هایی است که باعث اختلال نعوظ در برخی از مردان می شود. در بیشتر موارد، درمان پزشکی مفید است. در مورد چگونگی تاثیر دیابت بر تمایلات جنسی زنان مسن اطلاعات زیادی وجود ندارد. زنان مبتلا به دیابت بیشتر در معرض عفونت مخمری واژینال بوده که باعث خارش و تحریک شده و رابطه جنسی را سخت یا ناخوشایند می کند. عفونت های مخمری را می توان درمان کرد.
ناراحتی قلبی
انقباض و سخت شدن شریان ها، عروق خونی را تغییر داده به طوری که خون آزادانه جریان نمی یابد که در نتیجه، باعث مشکلات ارگاسم می شود. انگیختگی جنسی برای مردان و زنان طولانی تر شده و در برخی از مردان، انزال سخت تر خواهد شد. افرادی که دچار حمله قلبی شده اند ممکن است ترس داشته باشند که رابطه جنسی باعث حمله مجدد شود. با وجودی که فعالیت جنسی به طور کلی ایمن است، با دکتر خود مشورت کنید. اگر ناراحتی قلبی شما وخیم تر شده و حتی هنگام استراحت در قفسه سینه درد داشته یا دچار تنگی نفس می شوید، پزشک برنامه درمانی شما را تغییر خواهد داد.
بی اختیاری ادرار
از دست دادن کنترل مثانه یا ترشح ادرار در زنان مسن شایع تر است. فشار بیشتر به شکم در طول رابطه جنسی باعث ترشح ادرار می شود. می توان این مشکل را با تغییر پوزیشن و یا تخلیه مثانه قبل و بعد از رابطه جنسی برطرف کرد. بی اختیاری ادرار را می توان درمان کرد.
سکته مغزی
توانایی برقراری رابطه جنسی گاهی اوقات تحت تاثیر سکته مغزی قرار می گیرد. تغییر پوزیشن یا دستگاه های پزشکی به افراد ضعیف یا فلج برای برقراری رابطه جنسی کمک می کند. برخی از افراد فلج از کمر، هنوز هم قادر به ارگاسم و لذت بردن از رابطه جنسی هستند.
افسردگی
عدم علاقه به فعالیت هایی که قبلا از انها لذت می بردید، مانند صمیمیت و فعالیت جنسی، می تواند نشانه افسردگی باشد. گاهی اوقات تشخیص افسردگی سخت است. با دکتر خود صحبت کنید. افسردگی را می توان درمان کرد.
عمل جراحی
بسیاری از ما از هر نوع جراحی می ترسیم – که این ترس در مورد جراحی سینه یا دستگاه تناسلی بیشتر می شود. اکثر مردم پس از جراحی به حالت نرمال قبل باز می گردند.
هیسترکتومی، جراحی برداشتن رحم به دلیل درد، خونریزی، فیبروئید و یا دلایل دیگر است. اغلب هنگامی که یک خانم مسن عمل هیسترکتومی انجام می دهد، تخمدان ها نیز برداشته می شوند. تصمیم گیری در مورد این عمل جراحی بر آینده زندگی جنسی مردان و زنان تاثیر می گذارد. اگر در مورد تغییرات ناشی از هیسترکتومی نگران هستید، با متخصص زنان یا جراح مشورت کنید.
ماستکتومی جراحی برداشتن تمام یا بخشی از سینه زن به دلیل سرطان سینه است. این جراحی ممکن است باعث شود که برخی زنان علاقه جنسی خود را از دست بدهند یا ممکن است احساس کنند که برای شریک زندگی خود جذابیت کمتری دارند. علاوه بر صحبت کردن با دکتر، گاهی اوقات مفید است که با زنان دیگری که این جراحی را انجام داده اند صحبت کنید. برنامه هایی مانند برنامه “بهبودی” انجمن سرطان آمریکا می تواند برای زنان و مردان مفید باشد. اگر میخواهید پستانتان بازسازی شود ، با دکتر سرطان یا جراحتان صحبت کنید.
پروستاتکتومی جراحی برداشتن تمام یا بخشی از پروستات مرد به علت سرطان یا بزرگ شدن پروستات است. این جراحی ممکن است باعث بی اختیاری ادرار یا اختلال نعوظ شود. اگر به این عمل نیاز دارید، قبل از جراحی نگرانی های خود را با پزشک در میان بگذارید.
دارو
برخی از داروها باعث مشکلات جنسی می شوند که شامل برخی داروهای ضد فشار خون، آنتی هیستامین ها، داروهای ضد افسردگی، آرام بخش، داروهای بیماری پارکینسون یا داروهای سرطانی، داروهای کاهش اشتها، داروهای مربوط به مشکلات روانی و داروهای زخم هستند. بعضی از داروها عامل اختلال نعوظ بوده یا انزال را در مردان سخت می کند. برخی از داروها میل جنسی زن را کاهش داده یا باعث خشکی واژن و مشکلاتی در تحریک و ارگاسم می شوند. با پزشک خود مشورت کنید تا در صورت امکان دارویی بدون عوارض جانبی به شما معرفی کند.
الکل
مصرف زیاد الکل باعث مشکلات نعوظ در مردان شده و ارگاسم را در خانم ها به تاخیر می اندازد.
مراقبت های لازم و تمایلات جنسی میانسالی
سن بالا شما را در برابر بیماری های جنسی محافظت نمی کند. افراد مسن تر با فعالیت جنسی بیشتر ممکن است در معرض خطر بیماری هایی مانند سیفلیس، گونوره، عفونت کلامیدیا، تبخال تناسلی، هپاتیت B، زگیل تناسلی و تریکوموناس باشند.
تقریبا هر کسی که فعالیت جنسی زیادی دارد ممکن است در معرض خطر ابتلا به ویروس اچ آی وی، یا ایدز باشد. تعداد افراد سالخورده مبتلا به اچ آی وی / ایدز در حال افزایش است. اگر شما یا همسرتان بیش از یک شریک جنسی داشته و سکس شما محافظت نشده باشد و یا اگر شما یا همسرتان سوزن مشترک تزریق کرده اید در معرض خطر اچ آی وی / ایدز هستید. برای محافظت از خود، همیشه در هنگام رابطه جنسی و دخول در واژن یا مقعد از کاندوم استفاده کنید.
قبل از استفاده از کاندوم، باید آلت تناسلی مرد کاملا راست شده باشد.
با پزشک خود در مورد راه هایی برای محافظت از خود در برابر بیماری ها و عفونت های جنسی صحبت کنید. آزمایش و چکاپ فراموش نشود. حتی اگر مسن باشید در برابر بیماری های جنسی ایمن نخواهید بود.
آیا احساسات در تمایلات جنسی میانسالی نقش دارد؟
تمایل به رابطه جنسی تعادل بین مسائل عاطفی و فیزیکی است. احساسات شما بر توانایی شما و تمایلات شما اثر می گذارد. بسیاری از زوج های مسن تر رضایت بیشتری نسبت به زندگی جنسی خود دارند. در بسیاری از موارد، حواس پرتی کمتری داشته، زمان و حریم خصوصی بیشتری داشته، و نگران باردار شدن نبوده و صمیمیت بیشتری با شریک زندگی خود دارند.
با افزایش سن بدن ما تغییر می کند، از جمله وزن، پوست و تنش ماهیچه ای، و بعضی از افراد مسن احساس راحتی نمی کنند. سالخوردگان ممکن است نگران باشند که برای شریک زندگی خود جذابیتی نداشته باشند. مشکلات جنسی مرتبط با پیری مانند موارد ذکر شده در بالا عامل استرس و نگرانی است. این نگرانی مانع از لذت جنسی می شود.
استرس زوج های مسن تر مشابه استرس افراد در دیگر سنین است. آنها همچنین ممکن است نگرانی های بیشتری در مورد بیماری، بازنشستگی، و تغییرات شیوه زندگی داشته باشند، که ممکن است منجر به مشکلات جنسی شوند. با شریک زندگی خود صحبت کرده و یکدیگر را سرزنش نکنید. همچنین بهتر است با درمانگر صحبت کنید، به تنهایی یا در حضور همسر خود. بعضی از درمانگران آموزش ویژه ای برای کمک به مشکلات جنسی دارند. اگر احساس می کنید که نظر همسرتان نسبت به رابطه جنسی تغییر کرده است، فکر نکنید که به شما یا رابطه جنسی با شما علاقمند نیستند. بسیاری از عواملی که موجب مشکلات جنسی در افراد مسن می شوند را می توان با صحبت کردن حل کرد.
چه کاری می توانم انجام دهم؟
شما خود می توانید به زندگی جنسی فعال و لذت بخش کمک کنید. اگر یک شریک همیشگی داشته باشید، از یکدیگر لذت برده و تغییرات یکدیگر را درک کنید.
اگر مشکلی دارید که بر زندگی جنسی شما اثر می گذارد با پزشک خود صحبت کنید. پزشک راه درمانی به شما پیشنهاد می کند. به عنوان مثال، شایع ترین مشکل جنسی در زنان مسن تر، مقاربت دردناک به دلیل خشکی واژن است. پزشک یا داروساز روان کننده ها یا مرطوب کننده های واژینال را تجویز می کنند. روان کننده های آبی رابطه جنسی را راحت تر می کنند. مرطوب کننده ها به طور منظم، هر 2 یا 3 روز استفاده می شوند. یا ممکن است پزشک استروژن واژینال را معرفی کند.
اگر مشکل شما اختلال نعوظ است، می توان با دارو یا درمان های دیگر آن را برطرف کرد. این مشکل را با قرص برطرف کنید. افرادی که از داروهای حاوی نیترات مانند نیتروگلیسیرین استفاده می کنند نباید از این قرص ها استفاده کنند. قرص ها عوارض جانبی دارند. از مکمل های غذایی یا گیاهی برای درمان اختلال نعوظ اجتناب کنید. قبل از مصرف هر گونه گیاه یا مکمل با پزشک خود صحبت کنید.
مشکلات فیزیکی با افزایش سن زندگی جنسی شما را تغییر می دهند. اگر مجرد هستید، دوستیابی و ملاقات با افراد جدید در میانسالی آسان تر است، البته اگر به خود و تمایلات خود ایمان داشته باشید. اگر در رابطه هستید، شما و همسرتان ممکن است راه های جدیدی برای با هم بودن پیدا کنید. نیازهای خود را با همسر خود در میان بگذارید. شما ممکن است متوجه شوید که محبت، بوسیدن، لمس و صرف وقت با هم همان چیزی است که نیاز دارید یا راهی است برای صمیمیت و رابطه جنسی بیشتر.
بدون دیدگاه